Trabzonspor Yine Düştü, Kalktı! Fatih Tekke Mesajı Verdi

Artık bu takımın genetiğine işlenmiş gibi: Pes etmeme refleksi. Tribün ayakta, takım sahada direniyor ve bu gidişat yavaş yavaş bir karaktere dönüşüyor.

Ama maçın önüne geçen başka bir başlık var: Fatih Tekke’nin sözleri.
Maç sonunda kurduğu o tek cümle bütün gecenin manşetini belirledi:

“Herkes elinde sopayla bekliyor…”

Cümle kısa ama etkisi büyük. Sanki bir kibrit çaktı ve masanın üzerine bıraktı.
Ne devamını getirdi, ne de hedefi netleştirdi. Ortada asılı duran bir ima var şimdi.

Peki, soru basit:
Trabzonspor kötü gitsin diye bekleyen kim?
Gerçekten biri var mı?
Veya hoca kimi işaret ediyor?

Taraftar mı? Hiç sanmıyorum. Papara Park’ta tribünlerin ateşi ortada. Deplasmanda bile takım yalnız değil. Eleştiri başka şeydir, kötü olsun diye beklemek başka. Taraftarın böyle bir hali yok. O söz içeri mi söylendi, dışarıdaki bazı odalara mı? Bunu zaman gösterecek. Ama şimdilik bu defter bir kenarda durmalı.

Çünkü bugün Trabzonspor’un günü.
Çünkü bugün Fenerbahçe–Galatasaray oynuyor.
Ve çıkacak hemen her sonuç Trabzonspor’a yarıyor.

Beraberlik?
En tatlısı…
Puan farkı maç fazlasıyla bire indi bile. Yarış yeni başlıyor.

TRABZONSPOR ARTIK KORKMUYOR

Bu takım geriye düşmekten korkmuyor artık.
Çevirebileceğini biliyor.
Bu özgüven küçük bir şey değil.

İlk yarıdaki aksaklıklar, Folcarelli – Savic – Augusto üçlüsünün yokluğuyla açıklanabilir.
Bouchouari uzun aradan sonra ilk kez 11’de başladı ve hiç fena değildi.
Ama bir gerçek daha var: Skoru aldıktan sonra oyunu tutamama problemi hâlâ masada.

Çok pozisyon veriliyor, çok risk alınıyor.
Geri dönüşler elbette değerli ama aynı zamanda yorucu.
Bir yerden sonra bu takımın skoru da koruyabilmesi gerekiyor.

MUÇİ DEFTERİ AYRI AÇILIYOR

Muçi artık bambaşka bir hikâye yazıyor.

Penaltıyı aldı.
Golü attı.
Oyunu kurdu, yönlendirdi, akıttı.

Bu çocuk büyüyor.
Ve Trabzonspor da onunla birlikte büyüyor.
Özgüven geldikçe ayaklarının açıldığı çok net.

14 HAFTA GEÇTİ, SORUN AYNI: KANAT ÜRETEMİYOR

Sorun hâlâ aynı yerde duruyor.
Kanatlar çabalıyor ama üretim yok.
Bu nedenle ilk hamle belli: kanat transferi.

Arkasından da stoper takviyesi…

Stoper konusunda Okay tartışılıyor, biliyoruz.
Ama unutmayalım: Trabzonspor’un son şampiyon hocası da Okay’ı stoperde kullanıyordu. O dönem de Baniya kulübede bekliyordu. Tekke de aynı yolu tercih ediyor.

Demek ki sorgulanması gereken belki de Okay değil, Baniya.

Okay’ın ayak kalitesi bu bölgede avantaj sağlıyor ama kalıcı çözüm olmadığı da açık.
Bu, bugünü kurtaran bir yapı… Yarını değil.

HER MAÇTA AYRI HİKÂYE YAZAN BİR TAKIM

Trabzonspor her maçta yeni bir kurgu yazıyor.
Geri düşüyor, toparlanıyor, direniyor.
Bu takım, yere düşse bile kalkabileceğini biliyor artık.

Henüz yolun ortasındayız ama işaretler net:
Eksikler tamamlanırsa bu takım hem geri döner hem de skor korur.

Bugün hesap kapanmaz.
Bugün kavga günü değildir.
Bugün, hikâyeyi büyütme günüdür.

Trabzonspor’un yapması gereken tek şey var:
Doğru hamleleri yapmak.
Gerisi zaten geliyor.